لازمه که یه وقتایی رو
بذاریم برا خودمون...
۰
۰۲ اسفند ۹۵ ، ۱۹:۰۸
آخرین اشکـ نوشت ها
- ۹۶/۰۶/۱۶پایان :)
- ۹۵/۱۲/۰۲ماه و ماهی
- ۹۵/۱۱/۲۲به احترام مادر
- ۹۵/۱۱/۱۴به بهانه جنگ
- ۹۵/۱۱/۱۴مرده های متحرک!!
- ۹۵/۱۱/۱۴یا زینب
- ۹۵/۱۰/۲۰حجت السلام هاشمی در گذشت ...
- ۹۵/۱۰/۱۹منتظر همین بودما !!!
- ۹۵/۱۰/۱۹عجیبه !!
- ۹۵/۱۰/۱۸کلید ها :|
پر بیننده ترین اشکـ نوشت ها
- ۹۵/۱۱/۲۲به احترام مادر
- ۹۴/۰۱/۰۹همه چیزم را رها کرده ام...
- ۹۴/۰۱/۰۴عاشقانه ها ...
- ۹۴/۰۱/۱۴احساس...
- ۹۳/۱۲/۲۷گذری ...
- ۹۴/۰۲/۰۵دفتر مشق...
- ۹۳/۱۲/۲۱انگشتر...
- ۹۴/۰۲/۱۷سه نقطه
- ۹۴/۰۲/۰۵آهنگ زندگی...
- ۹۴/۰۱/۱۲گاهی...
آخرین نظرات
- ۱۵ بهمن ۹۵، ۰۰:۰۶ - ناشناسمامان آب داد. مامان نان داد. مامان ...
- ۱۲ بهمن ۹۵، ۰۹:۳۲ - مهدی شریفیسلام دم قلمتون سبز و گرم
- ۲۵ دی ۹۵، ۲۳:۱۵ - رزمنده ..سلام مومن. جزاکم الله خیرا این مدل ...
- ۲۱ دی ۹۵، ۱۱:۴۷ - ..جهان ..خدا بیامرزد
- ۱۸ دی ۹۵، ۰۷:۱۲ - ❤منتـــظر المهدی۳۱۳❤موافقم باهاتون ، ممنونم
- ۱۷ دی ۹۵، ۱۹:۴۲ - ف. تفتیموافقم
- ۱۷ دی ۹۵، ۱۰:۱۲ - گل نرگسممنون موافقم ضرر نداشت :)
- ۱۵ دی ۹۵، ۱۹:۰۰ - ف. تفتیعالی :)
- ۱۰ دی ۹۵، ۱۲:۴۲ - سید الظلامچیزی برای دیدن نبود
- ۱۰ دی ۹۵، ۱۲:۳۴ - سید الظلامچتری نداشتم منتظر دستی بودم که هیچ وقت نرسید
دفتر خاطرات
- شهریور ۱۳۹۶ (۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۱)
- بهمن ۱۳۹۵ (۴)
- دی ۱۳۹۵ (۱۴)
- بهمن ۱۳۹۴ (۲)
- دی ۱۳۹۴ (۱)
- آذر ۱۳۹۴ (۳)
- آبان ۱۳۹۴ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۶)
- فروردين ۱۳۹۴ (۱۶)
- اسفند ۱۳۹۳ (۲۴)
- بهمن ۱۳۹۳ (۱۴)
توصیه میکنیم
ماهی ها از تلاطم دریا به خدا شکایت بردند...
دریا که آرام شد ...
صیاد ها آمدند...
پ.ن : برای اون دوستی که میگفت منتظر دستی بودم که نرسید...
به جای دریای آرام دلی آرام آرزو کنیم...
۰
۱۰ دی ۹۵ ، ۱۲:۴۴
همون قدری که شما منتظر شنیدن صدای یکی باشید
همون قدرم هم اون میتونه منتظر شنیدن صدای شما باشه...
#دست به کار شیم ...
۳
۱۰ دی ۹۵ ، ۱۲:۲۸
گذشته ها...
خوب یا بد گذشت ...
گاهی خنده بر لب داشتیم گاهی بغض در دل یا "اشک" در چشم...
گاهی سیر شدیم از زندگی ...
گاهی امیدوار ، به آینده ...
شاید باید باور داشت زندگی گذر همین خنده ها و "اشک" هاست ...
زیرا زندگی منتظر خنده و گریه کسی نمی ماند ...
برای "آن" ها فرقی ندارد که زندگی بر یکی سیاه میگذرد و بر دیگری سفید ...
پس شاید بهترش آن است که ...
خوب باشیم ؛ هر " آن " بهتر از " آن" قبلی حتی قبلی اش و حتاتر همه قبل هایش...
ببخشیم ؛ هر " آن " راحت تر از پیش تا ببخشایند بر ما هر " آن " آسان تر از پیش از آن ...
شاید کم کم وقتش شده باشد که کمی بوخوریم هر چه غصه است درون خودمان و اشک هامان را بریزیم
درون خودمان ...
شاید باید کمی لبخند هدیه داد ...
...
---------------------------------------------------------------
*
" آن " : لحظه،
بخوانید فرصت ، زمان
۰
۱۶ بهمن ۹۴ ، ۰۲:۴۷
گیر کرده جایی بین بین خودم و "خود" ام ...
خودم چیزها میخواست...
"خود" ام یک چیز میخواست ...
رهایی از زمان و مکان را طلب کرده بود "خود" ام ...
گفتم صبر کند ...
صبر کند ...
و صبر کند ...
رهسپار شدم در ها را یکی یکی ؟ نه چند تا چندتا میکوبیدم تا پیدا کنم
آنچه را که "خود" ام خواسته بود ...
کمک خواستم از خداوندی اش که کمک کند بیابمش
اما اشتباه رفتم
همه اش اشتباه بود ...
خواستی را باید از خودش میخواستم که عزیز میگرداند عزیزانش را ...
و ذلیل میکند...
۱
۰۶ بهمن ۹۴ ، ۰۲:۵۵
حکایت عجیبی دارد این " اشک "
کافیست حروفش را به هم بریزی تا برسی به “کاش”
اشک ها قطره نیستند
بلکه کلماتی هستند که می افتند
فقط بخاطر اینکه پیدا نمیکنند کسی را که معنی این کلمات را بفهمد
. . .َ
۴
۰۲ آذر ۹۴ ، ۱۵:۲۰
به احترام "ننوشته" هایی که...
"نوشتنش" آسان تر از "ننوشتنش" است ...
اما نباید نوشتشان...
--------------------
بعضی حرف ها را
نمی شود زد
نمی شود نوشت؛
کودکی اگر بخواند
موهایش سفید می شود....
۱
۰۲ آذر ۹۴ ، ۱۵:۰۳
گفتم
دل خود را
نمیدهم
به " هیچ کس "
اما ...
دلم برای
همان "هیچ کس"
گرفت...
۱
۲۸ آبان ۹۴ ، ۱۷:۱۲
بسم الله...
___________________
از خیمه ها دور از تمنای نگاهم
آن روز رفتی و دلم پشت
سرت ماند
بیچاره لب هایم به
دنبال لب تو
در حسرت آن بوسه های
آخرت ماند
بوسیدن لب های من ،
وقتی نمی برد
حق دارم از دست لبت
دلگیر باشم
وقتی به دنبال سرت
آواره هستم
باید اسیر این همه
زنجیر باشم
یادش به خیر آن روزهای
در مدینه
دو گوشواره داشتم حالا
ندارم
رنگ کبودم مال دختر
بودنم نیست
من مشکلم این جاست که
بابا ندارم
از شدت افتادنم از روی
ناقه
دیگر برایم ای پدر
پهلو نمانده
گیرم برایم چند معجر
هم بیارند
من که دگر روی سرم
گیسو نمانده
از کربلا تا کوفه،
کوفه تا به این جا
در تاول پایم هزاران
خار می رفت
بابا نبودی تا ببینی
دختر تو
با چه لباسی کوچه و
بازار می رفت
دیدم که عمه آستین روی
سرش بود
از گیسوی بی معجرم
چیزی نگفتم
وقتی که از گیسو بلندم
می نمودند
از سوزش موی سرم چیزی
نگفتم
(علی اکبر لطیفیان)
۱
۲۶ آبان ۹۴ ، ۱۳:۴۱
سخت
تر از ندیدنت ...
و حتی نبودنت...
و حتاتر نشنیدن نغمه های
عاشقانه ات...
...
..
.
این خیال که حتی مزارت را ،
هم نبینم شدیدا آزارم میدهد...
اینکه بدون خداحافظی رفتی...
۲
۱۷ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۱:۵۳
مامان آب داد...
مامان
نان داد...
مامان
از بیرون آمد...
بابا
پیش خداست...
۶
۰۵ ارديبهشت ۹۴ ، ۲۰:۰۷
دوست ندارم
کسی...
"شال گردن" اضافی اش را
دور گردن
آدم برفی احساسم بینازد....
۴
۰۵ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۸:۴۱
عصر جمعه
"حسین"
شنیدنی تر است...
پ.ن: شاید زود بود ولی خب کی تا جمعه زندست !!!
خواهش میکنم دعا برا ما یادتون نره !!
۰
۱۲ فروردين ۹۴ ، ۲۳:۵۷
لا خیر بعدک فی الحیاة...
وإنما...
أبکی مخافة أن تطول حیاتی...
گریه
می کنم
و
از این می ترسم
که
بی تو
زیاد
زنده بمانم.. .
-------------------
از
عاشقانه های امیرالمومنین بر مزار هستی اش...
بحارالانوار ج43 ص213
۳
۰۴ فروردين ۹۴ ، ۲۳:۵۳
... حبیبٌ غابَ عن عینی و جسمی
و عن قلبی
حبیبی
لا یغیبُ
و چه دردناک است
آن که دوستش داری
و همیشه در قلب توست
پیش چشم هایت نباشد
و نتوانی
در آغوشش بکشی ...
............................................................................
از عاشقانه های امیرالمومنین بر سر مزار تمام هستی اش .فاطمه ...
بحار الانوار: جلد 43 صفحه ی 217
۹
۰۴ فروردين ۹۴ ، ۱۴:۵۰
گیج و گنگ از آن همه فشار ودرد و رنجی که گذشت بر من، آرام گوشه ای از اتاق کز کرده ام و به گذشته فکر می کنم...
گذشته ای که اگر نبود سایه لطفش و اگر رحم نمی کرد بر بیچاره گی ام و اگر نبود آن نشانه ی آشکارش - ماه پاره - هیچ نمی دانم امروز کجا و به چه حالی افتاده بودم...
حالا کمی پس از آن طوفان که یادش هم اشک را برگونه ام می نشاند نشسته ام و یک به یک آیه هایش را به نظاره می نشینم.... گاهی یک لبخند، یک تصویر، یک نگاه سرشار از حرف های نگفته اند...و من هنوز مبهوت از آن چه بر بینوایی ام گذشت به دنبال سّرِ آن همه درد و رنج ام، دردی که فقط او می داندش و شاید اندکی هم همان نشانه ی آشکارش - ماه پاره -...
امروز می نشینم با او و برای او و لذت داشتنش را با اشک های اشتیاق و گاهی دلتنگی ای ملایم فریاد می زنم تا شاید بشنود نوای بی کسی ام را و بگیرد دستِ کوتاه مانده از آن همه لطفش را...
خدا را...دعایی بکنید...
۰
۱۴ اسفند ۹۳ ، ۱۶:۵۱
نشسته بود لبِ پاشویه و زل زده بود به آبِ حوضِ فیروزه ای حیاط خانه و آرام آرام اشک می ریخت.
کنارش نشستم به سوال که برای چه گریه می کنی و او هم چنان که می گریست پاسخ م داد بارِ اول که با او به حرف نشستم پرسیدم امانت دارِ خوبی هستی، پرسید چرا و گفتم که می خواهم چینی بند زده ای- دل م - را به تو بسپارم که چند باری شکسته است و بعد از آن حرف ها چینی را به دستان ش داده بودم و به خواهش که هوایش را داشته باشد... حالا مدتی است آن چینی فیروزه ای....
فقط همین...
۰
۱۳ اسفند ۹۳ ، ۱۸:۰۲