یا فاطمه، پرواز پرو بال من است...
یا فاطمه محول الحال من است...
تا کی منو هفت "سین" تکراری؛ نه!
" ی ا ف ا ط م ه " هفت سین امسال من است...
۳
۲۷ اسفند ۹۳ ، ۱۵:۲۸
آخرین اشکـ نوشت ها
- ۹۶/۰۶/۱۶پایان :)
- ۹۵/۱۲/۰۲ماه و ماهی
- ۹۵/۱۱/۲۲به احترام مادر
- ۹۵/۱۱/۱۴به بهانه جنگ
- ۹۵/۱۱/۱۴مرده های متحرک!!
- ۹۵/۱۱/۱۴یا زینب
- ۹۵/۱۰/۲۰حجت السلام هاشمی در گذشت ...
- ۹۵/۱۰/۱۹منتظر همین بودما !!!
- ۹۵/۱۰/۱۹عجیبه !!
- ۹۵/۱۰/۱۸کلید ها :|
پر بیننده ترین اشکـ نوشت ها
- ۹۵/۱۱/۲۲به احترام مادر
- ۹۴/۰۱/۰۹همه چیزم را رها کرده ام...
- ۹۴/۰۱/۰۴عاشقانه ها ...
- ۹۴/۰۱/۱۴احساس...
- ۹۳/۱۲/۲۷گذری ...
- ۹۴/۰۲/۰۵دفتر مشق...
- ۹۳/۱۲/۲۱انگشتر...
- ۹۴/۰۲/۱۷سه نقطه
- ۹۴/۰۲/۰۵آهنگ زندگی...
- ۹۴/۰۱/۱۲گاهی...
آخرین نظرات
- ۱۵ بهمن ۹۵، ۰۰:۰۶ - ناشناسمامان آب داد. مامان نان داد. مامان ...
- ۱۲ بهمن ۹۵، ۰۹:۳۲ - مهدی شریفیسلام دم قلمتون سبز و گرم
- ۲۵ دی ۹۵، ۲۳:۱۵ - رزمنده ..سلام مومن. جزاکم الله خیرا این مدل ...
- ۲۱ دی ۹۵، ۱۱:۴۷ - ..جهان ..خدا بیامرزد
- ۱۸ دی ۹۵، ۰۷:۱۲ - ❤منتـــظر المهدی۳۱۳❤موافقم باهاتون ، ممنونم
- ۱۷ دی ۹۵، ۱۹:۴۲ - ف. تفتیموافقم
- ۱۷ دی ۹۵، ۱۰:۱۲ - گل نرگسممنون موافقم ضرر نداشت :)
- ۱۵ دی ۹۵، ۱۹:۰۰ - ف. تفتیعالی :)
- ۱۰ دی ۹۵، ۱۲:۴۲ - سید الظلامچیزی برای دیدن نبود
- ۱۰ دی ۹۵، ۱۲:۳۴ - سید الظلامچتری نداشتم منتظر دستی بودم که هیچ وقت نرسید
دفتر خاطرات
- شهریور ۱۳۹۶ (۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۱)
- بهمن ۱۳۹۵ (۴)
- دی ۱۳۹۵ (۱۴)
- بهمن ۱۳۹۴ (۲)
- دی ۱۳۹۴ (۱)
- آذر ۱۳۹۴ (۳)
- آبان ۱۳۹۴ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۶)
- فروردين ۱۳۹۴ (۱۶)
- اسفند ۱۳۹۳ (۲۴)
- بهمن ۱۳۹۳ (۱۴)
توصیه میکنیم
)واستغفر الله ان الله کان غفورا رحیما)
و از خدا آمرزش بخواه ،همانا خداوند آمرزنده و مهربان
است
نساء (106)
۰
۲۶ اسفند ۹۳ ، ۰۲:۰۳
خبر دارم نه تنها تیر و تیغ و سنگ بوده
...
سر "پیراهنت" هم جنگ بوده
...
ولی شرمنده زینب دیر فهمید
که انگشتر" به دستت تنگ بوده...
حسین جان...
۱
۲۱ اسفند ۹۳ ، ۱۷:۰۳
این چنینی که ز هم پاشیدی
قدر یک دشت کفن میخواهی . . . !
.
.
.
حسین جان...
۲
۲۱ اسفند ۹۳ ، ۱۶:۲۲
ابتدا تورا نادیده میگیرند...
سپس مسخره ات میکنند...
بعد با تو میجنگند
...
ولی در نهایت؛
.
پیروزی از آن توست..
۰
۲۰ اسفند ۹۳ ، ۰۰:۱۵
این جمعه هم گذشت و نیامدی ...
برای ما که نه ...
اما برای عده ای چه خوب شد نیامدی...
۲
۱۶ اسفند ۹۳ ، ۱۱:۱۶
الهی الیک اشکوا....
و عیناً عن البکاء من خوفک جامده
والی ما یسّرها طامحه...
من بر تو شکایت می برم.....
با چشمانی خشک از اشک در برابر خوف تو...
و به هرچه می پسندند نظر می اندازند....
۰
۱۴ اسفند ۹۳ ، ۱۶:۵۸
گیج و گنگ از آن همه فشار ودرد و رنجی که گذشت بر من، آرام گوشه ای از اتاق کز کرده ام و به گذشته فکر می کنم...
گذشته ای که اگر نبود سایه لطفش و اگر رحم نمی کرد بر بیچاره گی ام و اگر نبود آن نشانه ی آشکارش - ماه پاره - هیچ نمی دانم امروز کجا و به چه حالی افتاده بودم...
حالا کمی پس از آن طوفان که یادش هم اشک را برگونه ام می نشاند نشسته ام و یک به یک آیه هایش را به نظاره می نشینم.... گاهی یک لبخند، یک تصویر، یک نگاه سرشار از حرف های نگفته اند...و من هنوز مبهوت از آن چه بر بینوایی ام گذشت به دنبال سّرِ آن همه درد و رنج ام، دردی که فقط او می داندش و شاید اندکی هم همان نشانه ی آشکارش - ماه پاره -...
امروز می نشینم با او و برای او و لذت داشتنش را با اشک های اشتیاق و گاهی دلتنگی ای ملایم فریاد می زنم تا شاید بشنود نوای بی کسی ام را و بگیرد دستِ کوتاه مانده از آن همه لطفش را...
خدا را...دعایی بکنید...
۰
۱۴ اسفند ۹۳ ، ۱۶:۵۱
او می گفت :
ماندن،
گندیدن است
و
رفتن،
مقصد می خواهد!
...
و
چه راست می گفت!
۰
۱۴ اسفند ۹۳ ، ۱۶:۳۷
درد نوشت:
شده ام معادله ی چند مجهولی،
این روزها هیچ کس
از هیچ راهی
مرا نمی فهمد!
۱
۱۳ اسفند ۹۳ ، ۲۰:۲۲
روزهایم
را
خیابان های شهر می گیرند
شب هایم را؛ فکر تو.
"بیولوژی" هم نخوانده باشی
می فهمی چه مرگَم شده است!
۰
۱۳ اسفند ۹۳ ، ۲۰:۱۳
ناباورانه ...
نگاهت کردم
شیارهای چهره ات را با شیارهای دیوار پشت سرت قیاس زدم
بهت کردم ...
مگرمیشود شیارچهره تو بیشتر از دیوار باشد
برای اولین بار از سبز بودن یک درخت بغض کردم
وآرام زیر لب گفتم:
درخت کاج
نامردی ایست او تنهایی درد را نفس بکشد وتوسبزبمانی ...
پ.ن:
برای او که دیده و سروده و پیِ دلیلی می گردد:
غمِ بودن. همین.
می گفت بر دیوار حجره اش نوشته بود "یا حضرت عزرائیل ادرکنی".
صبح به صبح با آن عصای کهنه اش قدم میزد و می خواند و اشک می ریخت...
چندی است فقط غبطه ی حال ش را می خورم و فقط به او حسودی ام می شود...
۰
۱۳ اسفند ۹۳ ، ۲۰:۰۳
مادر!
جز تو،
هرکس گرفت دست مرا زمینم زد...
بغض نوشت:
همیشه هایی که کم می آورم دست به دامان حضرتِ مادرم. این روزهایم هم جزئی از همان همیشه هاست...پ.ن:
به مناسبت فاطمیه...
۰
۱۳ اسفند ۹۳ ، ۱۸:۰۴
نشسته بود لبِ پاشویه و زل زده بود به آبِ حوضِ فیروزه ای حیاط خانه و آرام آرام اشک می ریخت.
کنارش نشستم به سوال که برای چه گریه می کنی و او هم چنان که می گریست پاسخ م داد بارِ اول که با او به حرف نشستم پرسیدم امانت دارِ خوبی هستی، پرسید چرا و گفتم که می خواهم چینی بند زده ای- دل م - را به تو بسپارم که چند باری شکسته است و بعد از آن حرف ها چینی را به دستان ش داده بودم و به خواهش که هوایش را داشته باشد... حالا مدتی است آن چینی فیروزه ای....
فقط همین...
۰
۱۳ اسفند ۹۳ ، ۱۸:۰۲