همیشه دچار اتفاقاتی میشیم تو زندگی ...
که خواه ، ناخواه زبون به گلایه باز میکنیم که،
چرا بین این همه آدم این بلا باید سر من بیاد ؟
در اینجور مواقع دوتا راه داریم ...
اولیش اینکه تا ابد به لعنت فرستادن به اقبالمون ادامه بدیم...
دوم اینکه قبل از این که اوضاع بدتر بشه ،
به نفع خودمون تغییرش بدیم...
شما کودوم رو انتخاب میکنی ؟
گذشته ها...
خوب یا بد گذشت ...
گاهی خنده بر لب داشتیم گاهی بغض در دل یا "اشک" در چشم...
گاهی سیر شدیم از زندگی ...
گاهی امیدوار ، به آینده ...
شاید باید باور داشت زندگی گذر همین خنده ها و "اشک" هاست ...
زیرا زندگی منتظر خنده و گریه کسی نمی ماند ...
برای "آن" ها فرقی ندارد که زندگی بر یکی سیاه میگذرد و بر دیگری سفید ...
پس شاید بهترش آن است که ...
خوب باشیم ؛ هر " آن " بهتر از " آن" قبلی حتی قبلی اش و حتاتر همه قبل هایش...
ببخشیم ؛ هر " آن " راحت تر از پیش تا ببخشایند بر ما هر " آن " آسان تر از پیش از آن ...
شاید کم کم وقتش شده باشد که کمی بوخوریم هر چه غصه است درون خودمان و اشک هامان را بریزیم
درون خودمان ...
شاید باید کمی لبخند هدیه داد ...
...
---------------------------------------------------------------
*
" آن " : لحظه،
بخوانید فرصت ، زمان
